Dziwne pytanie :I

Mam małe pytanko, wiem co sobie o mnie pomyślicie po tym zegarze śmierci i wogole :wink: Teraz to...................... :grin: Chciała bym Was zapytać. Jak umrzecie (kiedyś w końcu to nastapi) Jak chcecie byc pochowani? Normalnie pogrzebani czy moze chcecie poddać sie kremacji??? :idea::
Ja w każdym razie chce się poddać kremacji podkeslam to już wszystkim bliskim w mojej rodzinie, boje się tej drugiej opcji. :shock:

W sumie to najlepsze rozwiazanie bo pobudka po pogrzebie chyba nie nalezy do najprzyjemniejszych.


W kazdym razie ja na razie nie zdecydowalem.


Moge tylko powiedziec ze po spotkaniu ze smiercia inaczej podchodze do zycia.

Ja rowniez chce byc spalony, a przed tym niech bioro wszystko co sie przyda komus innemu (potrzebujacemu)

Chciałabym poddać się kremacji, sam fakt bycia pożywką dla robali zniechęca mnie do tradycjonalizmu.

Ja mysle ze rowniez chcialabym poddac sie kremacji :mrgreen: bo zdaje sie ze pobudka w trumnie moze nie byc zbyt przyjemna :???: hehehehe

Moge tylko powiedziec ze po spotkaniu ze smiercia inaczej podchodze do zycia.

Zapewne po takim spotkaniu tak jest.

[Adam]

Mi to bez roznicy bo i tak mnie nie bedzie.

Mi to bez roznicy bo i tak mnie nie bedzie.

zgadzam sie z przedmowca i tak nas nie bedzie wiec o co sie martwic ....

pozdrawiam wszystich zyjacych :twisted:

zgadzam sie z przedmowcami, juz mnie nie bedzie wiec mi to <><

trochę męczarni filozoficznych, chociaż do tematu można podejść różnie...

jeśli chodzi o ciało - uważam, to jest tylko "pojemnik" na coś poważniejszego, coś, czego nikt jeszcze nie zbadał i pewnie nie zbada za pomocą żadnej znanej nauki.

nie sądzę, żeby śmierć jakimś końcem - raczej początkiem. to co w nas tkwi zachrzania sobie do gwiazd, a ciało zostaje

i teraz tak - jeżeli komuś przydadzą się narządy wewnętrzne - proszę bardzo. ja sam noszę w portfelu zgodę na pobranie moich narządów (może poza wątrobą :razz: ). cała reszta - do kremacji!

kremacja jest zdecydowanie najbardziej estetycznym i higienicznym wyznacznikiem tzw. pogrzebu, pod warunkiem, że nikt nie będzie trzymał urny z prochami swoich bliskich na telewizorze w salonie albo w szafce kuchennej między przyprawami...

trochę męczarni filozoficznych, chociaż do tematu można podejść różnie...

jeśli chodzi o ciało - uważam, to jest tylko "pojemnik" na coś poważniejszego, coś, czego nikt jeszcze nie zbadał i pewnie nie zbada za pomocą żadnej znanej nauki.

nie sądzę, żeby śmierć jakimś końcem - raczej początkiem. to co w nas tkwi zachrzania sobie do gwiazd, a ciało zostaje

i teraz tak - jeżeli komuś przydadzą się narządy wewnętrzne - proszę bardzo. ja sam noszę w portfelu zgodę na pobranie moich narządów (może poza wątrobą :razz: ). cała reszta - do kremacji!

kremacja jest zdecydowanie najbardziej estetycznym i higienicznym wyznacznikiem tzw. pogrzebu, pod warunkiem, że nikt nie będzie trzymał urny z prochami swoich bliskich na telewizorze w salonie albo w szafce kuchennej między przyprawami...

Dobrze powiedziane :wink: Poza tym rowniez jak by byla taka potrzeba oddam swoje narzady po smierci :wink: Odnosnie urny i przypraw to znam taka historie ze jakas rodzina przeslala prochy swojego wuja z USA do Polski gdyz tam chcial byc pochowany. Natomiast rodzina polska przez pomylke wykorzystala je jako przyprawy i praktycznie zjadal wujaszka. :wink: Oczywiscie nie wiem ile w tym prawdy ale na tym swiecie to wszystko jest mozliwe :wink:

Anek: tak powinno być: to się recycling nazywa :o ;D

ja też słyszałem tą historię o przyprawach, dlatego nawiązałem do niej :smile:

Jeszcze o samym pogrzebie - polecam liturgię obrządku baptyjskiego.

Tam wszyscy zapylają na pogrzeb grając wesołe melodie i radując się że człowiek zszedł z tego padoła. Zszedł, ale poszedł gdzie indziej, gdzie będzie mu lepiej...

Z tymi przyprawami to chyba bujda na resorach, ja tak myślę.
Osobiście nie mam nic przeciwko kremacji i pobraniu moich narządów.
Miejsce na cmentarzu mam już zaklepane (tak zainwestowałam w przyszłość).
Temat faktycznie poważny, ale bardzo ciekawy.
Pozdrawiam z upalnej Polski